teya34
เด็กหัดเดิน
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 12
Registration date : 14/03/2007
 | | เนเธฃเธทเนเธญเธ: การ์ตูน โดราเอมอน ฉบับภาษาลาว 2 Wed Mar 14, 2007 5:54 pm | |
|  [url=javascript:popup_photo2mobile('5968','http://61.47.6.184/jabchai/images_joke/6457/6457-1.jpg');] [/url]         ปื้มรูป = อัลบัมรูป
แต่งดอง = แต่งงาน
ขี้ตัวะ = ขี้โม้ อี่ดู = เอ็นดู, น่าสงสาร
ตายคักๆ = ตายแน่ๆ หลิ้นนำกัน = เล่นด้วยกัน
ลาว = เขา
ขี้หมิ่นหม้อ เด็กกรุงเทพจะรู้จักไหมนี่อ่ะ... เขม่าก้นหม้อก็แล้วกัน... แก้เคื่อง = แก้เครื่อง (เสื้อผ้า)จ่ม = บ่น
เส็ง = สู้ แข่งขัน
เวียก = งาน
หล้มจม = ล่มจม ถ้วม = ท่วม
ทุก = ทุกข์
เงินขวันถง = เงินขวัญถุง
อัด = อัฐ
ย้อน = เพราะ สะตะวัดทีซาว = ศตวรรษที่ ยี่สิบ บ่อน = ที่
บักเผด = บักเปรต
...............................
จบหมดแล้วครับ
ม่วนหลายบ่ ผู้มาแต่โลกอะนาคด
ป๊อก ป๊อก ป๊อก
..........
โนบีตะ – หือ ปีใหม่ปีนี้มิดมี่ขะหนาดเลย หวังว่าคือซิมีแต่โซกแต่ลาบ (มิดมี่ – เงียบ)
– จักหน่อยจะมีแต่เลื่องวุ่นวาย
- โนบีตะ โนบีตะ อีกสามสิบนาที ซิถืก แขวนคอเดอ! (ถืก – ถูก)
– แล้วอีกสี่สิบนาทีซิถืกอย้างไฟเดอ (อย้าง – ย่าง)
โนบีตะ – ออกมาเดียวนี้ แม่นใผเว้าออกมาหวะ
โนบีตะ - มิด! บ่เห็นมีใผ โอ้ย! ขนหนาวแตกเลย (ขนหนาวแตก – ขนลุก)..........
โดลาเอมอน – เฮาเองน่า คือซิตกใจเนาะ
โนบีตะ – อ้า!
โนบีตะ – โตแม่นใผ มาจากใส มาเฮ็ดหยัง (โต – ตัว)
โนบีตะ – แล้ว... แล้วออกมาแต่หนี้ได้จั่งใด (หนี้ – นี่)
โดลาเอมอน – ฮว้าย ถามแบบนี้ใผซิตอบทัน
โดลาเอมอน – เอาละมาแต่ใสบ่สำคันดอก ฮู้ไว้แต่ว่าซิมาปัดเคาะปัดเข็นให้เจ้ากอแล้วกัน
โนบีตะ – อีกสามสิบนาทีซิถืกแขวนคอ อีกสี่สิบนาทีซิถืกอย้างหั้นวะ
โดลาเอมอน – อันนั้น กะยังบ่ท่อใดดอก (ท่อ – เท่า)
โดลาเอมอน – ยังบ่ทันฮอดยามตายเทื่อ (ฮอด – ถึง)
โนบีตะ – อ้าว!
โนบีตะ - อย่าอ้อแอ้น่า โตซิมารู้จักซาตากำ ผู้อื่นได้จั่งใด (อ้อแอ้ – พูดไปเรื่อยเปื่อย)
โดลาเอมอน – เออ รู้ได้กอแล้วกันน่า
โดลาเอมอน – อยากฮู้บ่ละ ว่าเป็นหยังเฮาจึ่งฮู้
โนบีตะ – เออ เออ...
โดลาเอมอน – เอ อันนี้แม่นหยังนอ
โนบีตะ – เข้าจี่ละบอ (เข้าจี่ – ข้าวจี่,ขนมปัง)
โดลาเอมอน – โอ้! ของแซบ ม่ำ ม่ำ
โดลาเอมอน – เกิดมายังบ่เคยได้กินของแซบแบบนี้
โดลาเอมอน - ขอบใจ ขอบใจ
โนบีตะ – อ้าว หมอนั้นไปใสแล้ว
โนบีตะ – มันมาได้จั่งใดหวะ
โนบีตะ – ห่ าเอ้ยฝันกางเวนไปเอง (ฝันกางเวน – ฝันกลางวัน)
โนบีตะ – บ่มีว่า อยู่ซื่อๆ กะซิไปถืกแขวนคอ เลื่องตายๆ
แซะวาซึ - เฮ้ย! โดลาเอมอน
..........
แซะวาซึ - เฮ้ย เห็นโดลาเอมอนมาหนี้บ่ (หนี้ – นี่)
แซะวาซึ
– หว่างกี้ ได้ยินปู่ม่อนลมกับหมออยู่น่า นับแต่นี้ไปโดเลอามอน (เขียนผิด)
จะมาคอยเบิ่งแยงปู่ม่อนได๋เนอ ( หว่างกี้ – เมื่อกี้, ปู่ม่อน- ปู่ทวด, ลม
– พูดจา)
แซะวาซึ – ซิให้ข้อยซ่อยกะหากได้อยู่ แต่ยังหยุ้งๆอยู่ ขอโทดเดอ! (ซ่อย – ช่วย, หยุ้ง – ยุ่ง)
แซะวาซึ – หมอโตปุ้น เถิงว่าบ่เป็นหุ่นยนที่ดี แต่มันกะหนุ่มกว่าปู่ม่อนหลายอยู่ (ปุ้น – โน่น,นั่น)
แซะวาซึ – ปู่ม่อนอยากให้มันเฮ็ดหยังให้กะบอกโลด
แซะวาซึ
– ปู่ม่อนหั้น บ่ว่าซิเฮ็ดหยังกอบ่ได้เลื่องอยู่แล้ว เรียนหนังสือก็บ่เก่ง
หลิ้นกีลาก็บ่เป็น แต่หลิ้นตี่ซุ้มกอยังบ่เคยแพ้ใผ (หลิ้น – เล่น,ตี่ซุ้ม
–การละเล่นแบบหนึ่งเวลาเล่นแบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งต้องร้องว่า ตี่
แล้วไปแตะฝ่ายตรงกันข้าม, แพ้ = ชนะ)
แซะวาซึ – จั่งซั้นละ บาดใหย่มากอเลยบ่มีเลื่องดีๆ นำเพิ่น (บาดใหย่ –พอโต, นำเพิ่น – กับเขา)
แซะวาซึ – นับแต่นี้ไป โดลาเอมอนซิติดตามปู่ม่อนไปตะหลอดบาดนี้นะ (บาดนี้ – ต่อแต่นี้)
โนบีตะ – ฟ้าวก่อนๆ อันโตว่า ปู่ม่อนๆ นั้นแม่นใผเกาะ (ฟ้าว – รีบ, ฟ้าวก่อน – เดี่ยวก่อน)
แซะวาซึ – แม่นใผซั้นหวะ
แซะวาซึ – ซั้นโดลาเอมอนยังบ่ได้บอกหวะ
โดลาเอมอน – ยัง...ยัง ขอโทดเดอ!
..........
โดลาเอมอน – คือว่า พวกเฮามาแต่โลกอะนาคดพุ้นน่า (พุ้น – นู้น)
แซะวาซึ – ปะตูหน่วยจักแห่งกานเวลามาโปโลออกอยู่ลิ้นซักโต๊ะนี้พอดี กอเลยมา (จัก – จักร)
โนบีตะ – งงเว้ย บ่บ้าก็ป่วงแล้ว (ป่วง – เสียสติ)
โดลาเอมอน
– คือจั่งซี้น่า หมอแซะวาซึนี้ เป็นหลานของหลาน กะเป็นหลานของเจ้าเอง
ซั้นแหลวแซะวาซึ – เจ้าเป็นปู่ของปู่ กะแปว่าเป็นปู่ม่อนของข้อยซั้นน่า!
โนบีตะ – เอะ! แต่ข้อยยังน้อยอยู่ ซิมีหล้อนได้แนวใด?
โดลาเอมอน – โอ้ย! ซงปึกขะหนาดเว้ย (ซงปึก – ท่าทางโง่)
แซะวาซึ – แม่นความ
แซะวาซึ – มันจั่งซี้น่า ในมื้อหนึ่งข้างหน้า ปู่ม่อนก็ต้องใหย่ขึ้นแม่นบ่ละ
โนบีตะ – เออ
แซะวาซึ – แล้วกะเอาเมีย แม่นบ่
โนบีตะ – เออ กะอาดซิเอา
แซะวาซึ – มันแน่นอนแล้ว นับแต่นี้ไป 19 ปี เจ้าซิได้เมีย
โนบีตะ – เออ แท้หวะ
โนบีตะ – ได้กับใผ ละซั้น นางซิซึแม่นบ่?
แซะวาซึ – บ่แม่น นางไจโกะต่างหาก
โนบีตะ – หา! นางไจโกะหวะ นางไจโกะน้องหมอไจอังบักยักตู้ยหั้นหวะ
โนบีตะ – เป็นไปบ่ได้ บ่เอา ซังหน้าสาวนี้ซิตาย เด็ดขาดข้อยบ่เอา
แซะวาซึ – ฮว้าย ข้อยบ่เกี่ยวนำใด๋ มันเป็นซาตากำของเจ้าเอง
โดลาเอมอน – เอ้าคันซั้น เบิ่งปื้มฮูบนี้กะได้ (ปื้มฮูบ – หนังสือรูป/อัลบัมรูป)
แฟ ลาส
- ฮูบนี้แต่งดองของเจ้าเอง (แต่งดอง – แต่งงาน)
- ต่อมากะเป็นแบบนี้หละ
แต่น แต้น
โนบีตะ – ขี้ตัวะ!! (ขี้ตัวะ – โกหก)
โดลาเอมอน – หนีๆ เปิดไวพวกเฮา!
..........
โนบีตะ – พวกผีบ้า มาอ้อแอ้ บ่เข้าเลื่อง บ่เซื้อพวกสูดอก (อ้อแอ้ –พูดจาเรื่อยเปื่อย)
ตุ๊บ ตุ๊บ
พ่อแม่ – อ้าวๆ
แม่ – โนบีตะ ลูกเป็นหยัง
แม่ – เออๆ ... บ่เป็นหยังน่า ฝันบ่ดีซื่อๆ โอ้ อี่ดูเด้ (อี่ดู – เอ็นดู/ น่าสงสาร)
พ่อ – ซิเป็นไปได้จั่งใด ว่ามีคนออกมาจากลิ้นซักตู้นี้ ฮะ ฮะ ฮะ!
พ่อ – ลูกพ่อเป็นคนโซกดีอยู่แล้วน่า
แม่ – บ่เป็นหยัง ซิไปห่วงหยัง นำเลื่องบ้าๆ บอๆ ในฝัน
พ่อ – แต่คือว่า เป็นจินตะนากานคักเติบ ใด๋ละ (คักเติบ – มากจริงๆ)
พ่อ – ลูกเฮาอาด ซิกายเป็นนักแต้มกาตูนเก่งๆ กอได้ (นักแต้มกาตูน – นักเขียนการ์ตูน)
โนบีตะ – เออ... แต่ว่าเฮาบ่ได้ฝันไปนี้น่า
โนบีตะ – เอ...คือว่าอีก 30 นาทีเฮาซิถืกแขวนคอ ตายห่ า! ยังอีกนาทีเดียวท่อนั้น ตายคักๆ (ท่อ – เท่า)
โนบีตะ – เราซิถืกแขวนคอแท้ๆ หวะนี้ บ่ดอกน่า! เอาละมันซิเป็นไปได้แนวใดหวะ
โนบีตะ – หั้นละ มันแม่นเลื่องเก่าแก่ซิตาย ปะเทิ่งปะ...บ่เห็นเป็นหยัง
- โนบีตะ!
โนบีตะ – เจ้า! ซิซึบ่?
ซิซึ – เก็บหมากปิ่นให้แด่ (หมากปิ่น – ไม้ที่หมุนด้วยกำลังลม/ กังหัน ในที่นี้คือลูกขนไก่)
โนบีตะ – ได้สำบายของง่ายๆ
..........
โนบีตะ – โอ้...ย!
โนบีตะ – พะลาด บึ้ม...!
ไจโกะ – ฮะฮะฮะ ถืกแขวนคอห้อยต่องแต่งบ่
โนบีตะ – โท้! จั่งแม่นคิ้วปานตาเห็น!
ซิซึ – แม่นเจ้าจ่มว่าหยัง (จ่ม – บ่น)
ซิซึ – บ่หลิ้นนำกันหวะ (หลิ้น – เล่น, นำ – ด้วย)
โนบีตะ – ตีหมากปิ่นนี้หวะ
ไจโกะ – ลาวหลิ้นบ่เก่งดอก อย่าไปซวนเลย (ลาว – เขา)
โนบีตะ – ใผว่า
ไจโกะ – เอาละซั้น ใผเสียถืกทาขี้หมิ่นหม้อเด้อ (ถืก –ถูก, ขี้หมิ่นหม้อ – เขม่าก้นหม้อ)
โนบีตะ – กะได้เอาเลย!
..........
โนบีตะ – บ่ทากันดำปึดปื้อปานนี้ กอได้น่า!
โนบีตะ – เบิ่งเด้อ บาดใหย่แล้ว กรูบ่เอากับมรึง ดอกเน๋อ (บาดใหย่ – เมื่อโต)
ไจโกะ – มรึงเว้าผีบ้าหยังละหั้น
ไจอัง – เฮ้ย! แม่นใผเฮ็ดให้ไจโกะไห้เว้ย
ไจโกะ – หือๆๆๆ มันว่าให้ข้อยน่า
โนบีตะ – ฮอดสี่สิบนาทีแล้ว ใสว่าเฮาซิถืกอย้าง! (อย้าง – ย่าง)
โนบีตะ – ซิเป็นไปได้แนวใด เฮาโดดเข้าไปอยู่ในแอ่งอาบน้ำเลย! (แอ่งอาบน้ำ – อ่างอาบน้ำ)
ตู้ม!!!
แม่ – โอ้...ยๆ! ตายแล้ว มาแก้เคื่องออกเดียวนี้ (เคื่อง – เสื้อผ้า)
..........
โนบีตะ – อูย...ๆหนาว! ได้อย้างไฟแท้ๆนอ (อย้าง – ย่าง)
แม่ – จ่มสังอีก (จ่ม – บ่น)
โนบีตะ – อันบ้ม นี้หวะมีฮูบในอะนาคดของเฮา (อันบ้ม – อัลบัม)
โนบีตะ – ปี ค.ส. 1973
งานเลี้ยงปอบขวันที่เส็งเข้ามะหาวิทะยาไลบ่ได้ (เส็ง – แข่งขัน)
ปี 1993 สะหมักเวียกบ่ได้ จึ่งตั้งบอลิสัดตนเอง (เวียก – ทำงาน)
ปี 1998 บอลิสัดถืกไฟไหม้หมดเกี้ยง!!! (ถืก –ถูก)
ปี 1999 บอลิสัดเป็นหนี้ถ้วมหัว หล้มจมล้มละลาย (ถ้วม – ท่วม, หล้มจม – ล่มจม)
..........
โนบีตะ – โอย...! จักแม่นหยัง ต่อแม่นหยังเนาะ บ่อยากเบิ่งแล้ว
แซะวาซึ – เห็นบ่ เป็นหนี้ถ้วมหัวใซ้ร้อยปี กอบ่หมด! (ถ้วม – ท่วม)
แซะวาซึ – จั่งซั้นละ พวกเฮา กอเลยทุกแด่ (ทุก – ทุกข์)
แซะวาซึ – เบิ่งแต่ยามปีใหม่แท้ๆ เงินขวันถง กอยังได้กันแต่ผู้ละ 50 อัด เท่านั้น (เงินขวันถง - เงินขวัญถุง)
โนบีตะ – ขอโทดหลายๆ ที่เฮ็ดให้พวกหลานหล้อนทุกยากลงแบบนี้
โนบีตะ – ฮื้อ...ฮื้อ! บ่อยากมีซีวิดอยู่อีกต่อไปแล้ว!
โดลาเอมอน – อย่าคึดสั้นน่า!
แซะวาซึ – เราสามาดเปี่ยนแปงฮูบแบบกานดำลงซีวิดได้
โนบีตะ – หา! แท้หวะ
โดลาเอมอน/แซะวาซึ – เออ กะย้อนแนวนี้ละ พวกเฮาจึ่งมาหนี้ (ย้อน – เพราะ)
โนบีตะ – แต่ว่า เออ...
โนบีตะ ซิเซื่อได้จั่งใด เซื่อได้บ่นี้
..........
โนบีตะ – อ้าว ถ้าซาตากำเปี่ยนไป พวกเจ้าซิมาเป็นเหลนเป็นหล้อนข้อยได้แนวใด
แซะวาซึ – เลื่องนั้นบ่ต้องห่วงมีวิทีแก้ไข
แซะวาซึ – เถิงว่า เราจะเปี่ยนแปงอะดีดได้ ข้อยกอยังซิเกิดมาคือเก่า
แซะวาซึ
– จั่งซี้น่า สมมุดว่า ซิไปโอซากะ เจ้าซิไปทางใดกอได้
บ่มีหยังแปกต่างเพียงแต่ว่า เจ้าซิเลือกทิดทางถืกบ่ ถ้าเลือกถืก
ปู่ม่อนกะไปฮอดว่าซั้นซา
โดลาเอมอน – สำบาย...โดลาเอมอน อยู่ทังโต บอกมาเลย! เฮ็ดได้หมด
โนบีตะ – แท้ๆ หวะ ซั้นกะกางต่อเจ้าเด้อ (กะกาง -
แซะวาซึ – ไคแด่ เว้าเข้าใจง่ายๆ แบบนี้ (ไคแด่ – คำอุทาน แปลว่า ดีแล้ว)
แซะวาซึ – แนวใด กอได้มากันแล้ว ซมโลกแห่งสะตะวัดทีซาวคงจะดี (ซาว – ยี่สิบ)
โดลาเอมอน – อย่าล่ำไล จักหน้อยเมือบ่ทัน แม่ซิฮ้ายละ (ล่ำไล – ร่ำไร, เมือ – กลับ, ฮ้าย – ร้าย/ดุ)
โดลาเอมอน – คันซั้น กอใซ้หมากปิ่นนี้ พาไปเนาะ (หมากปิ่น –กังหัน/คอปเตอร์ไม้ไผ่
โดลาเอมอน – หมากปิ่นไม้ไผ่ ล้าๆ นี้ละ เอาเหน็บใส่หลังเจ้านำ (ล้าๆ – ตรงๆ)
บึ่น บึ่น
โนบีตะ – หวาย
โนบีตะ – ฟ้าวก่อน บ่แม่นใส่ผิดบ่อนหวะ! (ฟ้าวก่อน – เดี่ยวก่อน, บ่อน – ที่)
โดลาเอมอน – ใส่ใสกะได้น่า บ่เป็นหยังดอก
โดลาเอมอน – คันเฮาจัดกานแล้ว บ่ต้องห่วง
โดลาเอมอน – หน้าที่ข้อย แม่นฮับปะกันความปอดไพของเจ้าเฮ็ดตามบอกหั้น
โนบีตะ – บักเผดปุ้น อันนี้ซิเซื่อได้แท้ๆ บ่ นอ (บักเผดปุ้น – อ้ายเปรตนั้น)
จากคุณ : buaravong http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5193337/A5193337.html | |
|
pom19025
อนุบาล1
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 68
Registration date : 13/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: การ์ตูน โดราเอมอน ฉบับภาษาลาว 2 Fri Mar 23, 2007 6:10 am | |
| | |
|
